NC Chapter Twelve
Pairing ; Akashi Seijuro x Kuroko Tetsuya
“อาคาชิคุง อย่านะครับ !!!” ผมเม้มริมฝีปากแน่น ในเมื่อมือทั้งสองข้างของผมยังถูกตรึงไว้อยู่แบบนี้ แล้วผมจะใช้อะไรเพื่อช่วยให้ตัวเองหลุดพ้นจากสถานการณ์แบบนี้ ?
จริงสิ ! เท้าของผมไม่ได้ถูกตรึงไว้ อย่างน้อยมันอาจจะช่วยได้ก็ได้ !!!
โครม !!!
ผมตัดสินใจทำสิ่งที่เสี่ยงและอันตรายต่อตัวผมมากที่สุดในชีวิต นั่นคือการยกเท้าขึ้นถีบอาคาชิคุงเต็มแรง จนอีกฝ่ายที่ไม่ทันตั้งตัวและคงประมาทมากไปหน่อยล้มโครมลงกับพื้นห้องเสียงดัง ก่อนที่ผมจะตัวสั่นระริก เมื่อเห็นแววตาวาวโรจน์ที่จับจ้องมองมาที่ผม มุมปากของเขาแสยะยิ้มน่ากลัว แถมท่าทางก็ดูอันตรายกว่าตอนเมื่อครู่อีกด้วย
“นายคงจะชอบความรุนแรงสินะ เท็ตสึยะ”
“ไม่ใช่ …”
ผมแค่ป้องกันตัวเองจากคุณเท่านั้น อาคาชิคุง …
“ก็ได้ ถ้าชอบความรุนแรง ผมจะไม่ปราณีนายอีกแล้ว !!! ตอนแรกก็กะว่าจะทะนุถนอมอยู่หรอก เห็นนายก็โดนมาเยอะ แต่ดูเหมือนนายจะชอบความรุนแรงพวกนี้สินะ เท็ตสึยะ”
“ผมไม่ได้ชอบ … อื้อ !!!” ผมเบิกตากว้าง เมื่อร่างสูงตรึงร่างผมไว้กับเตียงด้วยสองมือของเขา ริมฝีปากหนาประกบลงกับริมฝีปากของผมอย่างรุนแรง เพราะผมรับรู้ได้ว่าปากของผมแตกเพราะแรงกระแทก ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากของผม กวาดไปทั่วโพรงปาก ก่อนจะถอนริมฝีปากออกไปช้าๆ
“คุณมันสารเลวจริงๆ อาคาชิคุง”
“ฉันไม่แคร์กับคำด่าของนายหรอก เท็ตสึยะ”
“ปล่อยผม !!!” ผมยกเท้าขึ้นจะถึบเขาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เหมือนเขาจะรู้ทัน เขาจึงไหวตัวทันและลุกขึ้นไปเปิดลิ้นชักเพื่อหยิบบางอย่างออกมา
“ฤทธิ์เยอะจริงๆนะ แต่ของแค่นี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”
“คุณเอาเชือกออกมาทำไม ?!”
“มัดเท้านายไงล่ะ” พูดจบ เขาก็นำเชือกทั้งสองเส้นมามัดเท้าผมผูกติดกับขาเตียงคนละด้าน และตอนนี้ผมก็สิ้นฤทธิ์โดยทันที …
อาคาชิคุงกระตุกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจที่เห็นผมไม่สามารถทำอะไรเขาได้อีก ก่อนจะขึ้นคร่อมทับร่างของผมและก้มหน้าซุกไซร้ซอกคอของผม ขบเม้มสร้างรอยรัก ตีตราความเป็นเจ้าของไปทั่วทั้งซอกคอ แต่ผมก็ยังพยายามดิ้นหนีเขา และเหมือนเขาจะหงุดหงิดมากๆที่เห็นผมขัดขืนเขาอยู่
เพียะ !
ผมเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะลงไม้ลงมือกับผมด้วยการตบหน้าผมเลยจริงๆ เมื่อก่อนเขาไม่ได้เป็นแบบนี้ แต่ผมคงจะเอาอะไรไปวัดไม่ได้ ในเมื่อมันคืออดีตกับปัจจุบัน อะไรๆก็เปลี่ยนแปลงไปจนหมด
แม้กระทั่งหัวใจของคน …
“ผมไม่อยากจะทำร้ายนายหรอกนะ ถ้านายยอมผมดีๆก็ไม่ต้องเจ็บตัวแบบนี้หรอก เท็ตสึยะ” น้ำตาของผมค่อยๆไหลลงมาช้าๆ ไม่ใช่เพื่อเรียกร้องความเห็นใจ เพราะผมรู้ว่ายังไงคนอย่างเขาก็ไม่มีใจสงสารผมหรอก แต่เพราะผมเจ็บใจที่ไม่อาจทำอะไรได้เลย
มันน่าเจ็บใจ … ที่สุดท้ายแล้วคนที่ต้องยอมก็คือผมอยู่ร่ำไป
ขนาดช่วยตัวเองยังช่วยไว้ไม่ได้ แล้วผมจะสามารถช่วยใครได้อีกกันล่ะ ?
อาคาชิคุงไม่สนใจด้วยซ้ำว่าตอนนี้ผมกำลังร้องไห้อยู่และกำลังรู้สึกเช่นไร เขาเพียงแต่ปรายตามองนิ่งๆ ก่อนจะก้มลงสร้างรอยรักไปทั่วลำคอของผมต่อไป มือหนาของเขาไล้ต่ำลงไปเรื่อยๆ ก่อนจะกระชากทั้งกางเกงทั้งชั้นในของผมทิ้งไป ในตอนนี้ไม่มีอะไรปกปิดส่วนนั้นของผมอีกต่อไป
“โอ้ย !!!” ผมกรีดร้องดังลั่น เมื่อมือหนาฟาดลงที่สะโพกของผมจนเกิดรอยแดงเป็นรอยฝ่ามือ ก่อนที่มือหนาจะบีบไปทั่วร่างกายของผมจนรู้สึกเจ็บแปลบ
“ชอบไม่ใช่รึไง ? ความรุนแรง ความเจ็บปวดน่ะ”
“ไม่ … ผมไม่ได้ชอบ … อ๊า !!!” ผมร้องครางลั่น เมื่ออาคาชิคุงก้มลงใช้ลิ้นโลมเลียไปทั่วยอดอกของผมจนมันเปียกชุ่มทั้งสองข้าง ก่อนที่เขาจะผละออกมาและไล่ริมฝีปากลงต่ำเพื่อสร้างรอยรักที่ลำตัวของผมต่อจากซอกคอของผม ผมพยายามกัดริมฝีปากจนเลือดซิบเพื่อกลั้นเสียงครางของตนเอง แต่ก็ไม่ค่อยเป็นผลเท่าไหร่ เพราะเหมือนเขาจะเดาได้หรือไม่ก็รู้ว่าตรงไหนคือส่วนที่ทำให้ผมรู้สึกดี
“อะ … อา …” เสียงครางหลุดเล็ดลอดออกมา เมื่อเขาจูบไล่ลงไปถึงหน้าท้องของผมและแหย่ลิ้นลงไปในสะดือของผม
“เสียงหวานจริงๆนะ เท็ตสึยะ”
“หยะ … หยุด …”
“นายต้องการขนาดนี้แล้ว ยังจะบอกให้ผมหยุดอีกเหรอ ?”
“อ๊า !!!” นิ้วเรียวยาวกดลงที่ปลายแก่นกายของผมที่มีน้ำใสๆปริ่มออกมาเพราะความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จากการเล้าโลมของอาคาชิคุง
ผม … ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกแล้ว
ร่างกายมันไม่ใช่ของผมอีกต่อไปแล้ว …
“ผมจะให้นายได้เห็นหน้าของนายในตอนมีอารมณ์ร่วมนะ เท็ตสึยะ”
“ไม่ … หยุดนะครับ !!!” ผมไม่อยากจะเห็นสภาพตัวเองแบบนั้น ไม่เอา …
อาคาชิคุงลุกขึ้นจากเตียง เขาปลดโซ่และเชือกที่มือกับเท้าของผมออก ก่อนจะอุ้มร่างของผมในท่าเจ้าสาว และพาผมไปวางลงบนอ่างล้างหน้าในห้องน้ำที่มีกระจกบานใหญ่อยู่
“อะอาคาชิคุง …”
“หืม … ผมจะให้นายได้ดูหน้าตัวเองตอนมีอารมณ์ไง เท็ตสึยะ” พูดจบ มือหนาก็พลิกร่างผมให้หันหน้าเข้าหากระจกบานใหญ่ ก่อนจะเอื้อมมือมาสัมผัสแก่นกายของผมที่ตั้งชันสู้มือเขาทันที
“อะ …”
“ชอบจังนะ เวลาที่นายแสดงออกทางสีหน้าเนี่ย :)”
“หยะหยุด … หยุดเถอะครับ …”
“ไม่ได้หรอก ถ้าหยุดตอนนี้ คนที่จะทรมานก็คือนายเองนะ เท็ตสึยะ”
“อ๊า …” มือหนาเริ่มขยับมือรูดรั้งแก่นกายของผมไปมา จากช้าก็เริ่มเร็ว … และเร็วขึ้นเรื่อยๆ … จนผมต้องหายใจหอบเพราะเสียวแทบขาดใจ
“ดูหน้านายสิ เท็ตสึยะ” มือหนาอีกข้างของเขาบังคับใบหน้าของผมให้จ้องมองตัวเองในกระจก ผมเห็นหน้าของผมแดงระเรื่อและสีหน้าของผมตอนนี้ก็เหมือนกำลังมีอารมณ์ร่วมกับเขาอยู่
ผมไม่อยากเห็นภาพแบบนี้ของตัวเอง …
“อ๊า ! ช้า … ช้าหน่อยครับ … อ๊า …” ผมร้องครางลั่น เมื่ออาคาชิคุงขยับมือรัวเร็วมากจนผมต้องจิกมือลงกับขอบอ่างล้างหน้า แหงนหน้าขึ้นด้วยความเสียวซ่าน ก่อนที่ร่างกายของผมจะกระตุกเกร็งและปลดปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นออกมาเปรอะมือของอาคาชิคุง
แผลบ !
“หวาน … หวานจริงๆ …” ผมเบิกตากว้าง เมื่อเขาเอามือที่เปื้อนน้ำรักของผมไปเลีย แถมยังแสยะยิ้มมองมาทางผมอีกต่างหาก
“พอได้รึยัง … ครับ …” ผมแทบทรุดลงไปกองกับพื้น ถ้าไม่ได้มือหนารั้งเอวบางของผมเอาไว้และอุ้มให้ผมไปนั่งบนอ่างล้างหน้า
“นายเสร็จ แต่ฉันยังไม่เสร็จแล้วนะ”
“อาคาชิคุง !!!” ผมตาโตด้วยความตกใจ เมื่อเขาถอดกางเกงของตนเองออกอย่างรวดเร็ว และจับขาทั้งสองข้างของผมพาดบ่าเอาไว้
“ไม่ … อย่า …” ผมพยายามดิ้นหนีเขา แต่ก็ไม่เป็นผลเลยสักนิด
“อืม … ฉันไม่มีเจลหล่อลื่น”
“งั้นก็ไม่ต้องทำ …”
“นายก็ทนเจ็บหน่อยแล้วกันนะ เท็ตสึยะ”
!!!!!
ไม่ … อย่าทำนะ …
“อ๊ากกกกก !!!” ผมกรีดร้องออกมาสุดเสียง น้ำตาของผมไหลพรากๆด้วยความเจ็บปวดและทรมาน อาคาชิคุงกระแทกแก่นกายของตนเองเข้ามารวดเดียว จนช่องทางรักของผมฉีกขาดและมีเลือดไหลหยดลงกับพื้นหลายหยด แต่เขาก็ไม่สนใจ และทำท่าจะขยับแก่นกายของตนเองทันทีที่เข้ามาจนสุด
“หยุด … อย่าพึ่งขยับ …”
“โดนมาเยอะแล้วไม่ใช่เหรอ ? น่าจะชินได้แล้วนี่ เท็ตสึยะ” ผมเม้มริมฝีปากแน่น จะให้ผมชินกับเรื่องพรรค์นี้น่ะเหรอ ? เขาเอาอะไรคิดกัน !!!
“ทำไมยังคับแน่นอีกนะ … อึก … อย่าพึ่งรัดสิ เท็ตสึยะ !”
“อ๊า ! อย่า … อย่าพึ่งขยับ …” พอเขาขยับ ความเจ็บแปลบก็แล่นไปทั่วช่องทางรักของผม หน้าท้องของผมก็บีบรัดเข้าหากันแน่นจนรู้สึกเจ็บไปหมด
“อึก … นายก็อย่ารัดแน่นอย่างนี้สิ …” พูดจบ เขาก็ใช้นิ้วบีบขยี้ยอดอกของผม จนความเสียวซ่านเริ่มมาแทนที่ความเจ็บปวด เขาถึงได้ขยับแก่นกายของตนเองที่แช่ไว้นาน
“อะ … อา … อ๊า …”
“อา … แน่นมาก …”
“อ๊า … อา … อาคาชิคุง …” ผมจิกเล็บลงบนไหล่กว้างของเขาเพื่อระบายความเสียวซ่านและความเจ็บที่ยังมีอยู่เล็กน้อย
“ผมเจ็บนะ เท็ตสึยะ” อาคาชิคุงจับมือทั้งสองข้างของผมออกจากไหล่ของเขา ก่อนจะนำไปคล้องไว้ที่ลำคอของเขาแทน
“อ๊า !!!” ผมครางลั่นสุดเสียง เมื่อแก่นกายของเขากระแทกโดนจุดกระสันภายใน และพอเขารู้ก็กระตุกยิ้มมุมปากทันที
“ตรงนี้เองเหรอ …” ก่อนที่เขาจะจงใจกระแทกเข้าไปซ้ำๆ จนผมร้องครวญครางออกมาไม่เป็นภาษา และสติของผมก็แทบจะไม่เหลืออีกแล้ว เรียกได้ว่าไม่มีสติเลยก็ว่าได้
“อ๊า … อาคาชิคุง … อา …”
“อึก …”
“ผมจะไป … แฮ่ก … จะเสร็จแล้ว …”
“ไปพร้อมกันนะ … เท็ตสึยะ …” พูดจบ เขาก็กระแทกเข้ามาอีกสองสามครั้ง ก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นของผมจะพุ่งทะลักออกมา พร้อมๆกับน้ำสีขาวขุ่นของเขาที่ฉีดเข้ามาในช่องทางรักของผม แต่ปริมาณมันเยอะเกินไป จนไหลทะลักออกมาอาบเรียวขาขาวของผม
“อา … อาคาชิคุง ! ทำอะไรน่ะครับ … พอเถอะครับ …” ผมร้องเรียกเขาดังลั่น เมื่อเขาสอดแทรกนิ้วเข้ามาในช่องทางรักของผมอีกครั้งหนึ่ง
“ผมจะเอาน้ำของผมออกไง เดี๋ยวนายก็ปวดท้องหรอก เท็ตสึยะ” พูดจบ เขาก็ควานนิ้วไปทั่วเพื่อกวาดน้ำรักออกมา แต่มันกลับกระตุ้นให้แก่นกายของผมตั้งชันอีกครั้ง จนเขาที่เผลอเหลือบไปเห็นเข้าต้องเงยหน้าขึ้นมามองผม
“หืม … อารมณ์ขึ้นง่ายกว่าที่คิดนะ เท็ตสึยะ”
“อาคาชิคุง …”
“ครั้งนี้นายไม่ได้เงินหรอกนะ เท็ตสึยะ เพราะมันเป็นบทลงโทษที่นายควรจะได้รับจากการที่ไม่เชื่อฟังคำสั่งของผม :)”
ผมไม่รู้ว่าวันนี้ผมมีอะไรกับเขาไปกี่ครั้ง ผมรู้แค่ว่าวันนั้นผมสลบเหมือดไปถึงสามวันเลยล่ะ …
อ่านจบแล้วอย่าลืมกลับไปเม้นนะคะ <3
http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1366159&chapter=14
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น